۸۵ سالگی

امشب یه بحثی پیش اومد بین همکارین محترم که لازمه اینجا شفاف تر بنویسم راجبش نظر خودمو حداقل برای خودم.

گفته بودم نهایتا ۸۵ سال عمر کنیم توی این زندگی با این اوضا بد دنیا کافیه اما توی همین دو سه سال اخیر چندین و چند بار تا دم مرگ رفتم و برگشتم و خدا میدونه که همیشه دوست داشتم جونم واسه یه ارزش که خودش میدونه فدا بشه هر موقع که هست برام زندگی اونقدرا مهم نیست و اگه قراره به جهالت زندگیمو سپری کنم یه لحظه هم نمیخوام زنده بمونم که در همه این موارد خودش عالمه همه چیزه . ولی قبلا گفتم بازم میگم دوست دارم تا روزی که زندم مفید باشم و زندگی کنم چه ۸۵ سالگیه چه همین الان چه بسا آدمایی که ۱۰۰ یا بیشتر هم عمر کردن ولی فقط زنده بودن و زندگی نکردن برای من این از مرگ بدتره