شب نوشت 14

دل بر بند شده ام را تو به عشق مبتلا کن
غُل منطقم تو بشکن جان عاشقم رها کن

به میان این هیاهو تو بیا و جراتم باش 
روح خسته سیاهم تو به عشق با صفا کن

 باعث نوشتنم شو تا که شورم را ببینی
مرد مغرور خودت را ز غرور خود جدا کن

مست تنهایی خویشم تو مسیر تازه ام باش
با خرابه های  قلبم خانه ای تازه بنا کن 

گرچه عالم رفتنی بود تو دلیل بودنم شو
با تمام مهر خود باز ، حق قلبت را ادا کن

 

مسیر تازه ام باش...