مسجد خالی

امروز داشتم فکر میکردم ،مثل همیشه ولی جنس فکرام این روزا اصلا شبیه همیشه نیست حرفایی که میزنم در ادامه نظر من در حال حاظره و هنوز دارم راجبش تحقیق میکنم و میخونم و میبینم و میشنوم ولی از راهی که به حقیقت نزدیک تر باشه و اگه کسی نظری داشته باشه مخالف یا موافق دوست دارم بشنوم.

. داشتم فکر میکردم چرا قبلا خیلی بشتر مسجدا شلوغ بوده و آدمایی که نماز میخوندن یا روزه میگرفتن بیشتر بودن البته من که اون زمان نبودم که ببینم ولی طبق چیزی که شنیدم و بزرگترا گفتن این طوری بوده یعنی مساجد پر میشدن و آدما روزه میگرفتن نماز میخوندن و مقید بودن به خیلی از چیزایی که امروز اصلا قید و بند زیادی نیست براش توی عموم جامعه .

چرا مثلا زمان رضا شاه که خواسته روسری رو از سر زن  بکشه نتونسته و زمان محمد رضا شاه که آزادی به اون مفهومی که الان خیلیا براش دارن سرو دست میشکنن بوده  ولییییی مسجدا پر تر بوده و اینکه مردم دیندار تر بودن چراااااا؟ مگه این انقلاب به اسم اسلام و شیعه شروع نشد و نگفت تا انقلاب مهدی از نهضت خمینی و.... مگه اینا رو نگفت ؟؟؟ ولی الان که نه نمازی به اون صورت خونده میشه نه روزه به اون صورت گرفته میشه و متاسفانه متاسفانه خواسته یا نا خواسته به مقدسات هم توهین میشه و خیلی چیزای سطحی و ظاهری دیگه که این روزا خیلی خیلی خیلی عادی شده چیزایی که یه روزی از تابو ها بوده . حتی کار به جایی رسیده کسی بره سمت این چیزا منع ، مسخره ، توهیین ، قضاوت و ... میشه. 

به نظر من کلا انسان حق طلبه حق و حقیقت رو میخواد همه آدما اینطورین این چیزا مختص ایران و اسلام نیست عموما تقریب به همه انسان ها عدالت و حق و حقیقت رو میخوان و تا الان هر چیزی که من راجب اسلام واقعی خوندنم و شنیدم و دیدم حقیقت محض بوده که البته من نمیگم خودم خیلی خفنم و خیلی خوبم قطعا من خیلی وقتا  بد بودم که بین من و خدا خودش ناظر به کارامه  و اگه بازم حواسم نباشه بد میمونم و خواهم موند ، چون خوب بودن و خوبی کردن و حق بودن اونم برای آدمی مثل من که خیلی از کارا رو کردم که  فقط خدا میدونه و شاید بعضی از بنده های خدا اصلاح شدن نیاز مند یه روند سخته و گام به گامه که همش باید حواسم به خودم و کارام باشه و حرفای الانم اگه حواسم نباشه مثل خیلی از من بهتراش ممکنه بشم بدتر از همیشه اینو گفتم هم برای خود الانم هم خود بعدم .

ولی حالا فرق اون زمان با الان اون زمانا اگه دینی بوده چون حکومت دینی نبوده باعث میشده آدما اگه رفتار بدی هم میدیدن میگفتن از اینا که انتظاری نیست و به پای دین تموم نمیشده و مردم میرفتن دنبال حرفایی که از دین میشنیدن و  عموما هم چون جبری نبوده و از دین یه نماد خوب بوده مردم میرفتن سمتش و به سطح های بالاتر از حقیقت میرسیدن  و آدمایی مثل شهدا تربیت شدن که کل دنیا  با همه تجهیزات و امکانات و قواشون جلو اعتقاد اینا کم اووردن .

ولی این روزا با اتفاقایی که به اسم دین و با لباس  روحانیت دین و تو اماکن دینی و با ظاهر دینی افراد اتفاق افتاد و  چون آدمایی که میخواستن به جایی برسن مجبور بودن برای پول و یه سطح بالا تر از پول، ((قدرت)) و امثال این ، دین رو به ظاهرم که شده بپذیرن و به ظواهرش عمل کنن دیگه نرفتن تو بطن دین و یه عده که فقط به ظاهر اعتقاد داشتن و یه عده هم چون نرفتن تو بطن دین تو این مسیر ریزش کردن و کارایی به اسم دین انجام شد که حتی زمان شاهشم انجام نمیشد  و دین شد یه نماد از همه چیزایی که اتفاق افتاد که طبق ضعف رسانه ای شدید و سواد کم رسانه ای مردم دشمنم اومد فقط بدیا رو نشون داد و زد تو سر مردم که بیا اینهمه دین دین میکردین اینم نتیجش . چند بار شده شنیده باشین که طرف اینهمه مسجد میره اینهمه نماز میخونه ولی فلان کار بدم میکنه و خدا بزنه از کمرش و ....... طی سالهای بعد از انقلاب تو حکومت اسلامی رفتار  ظاهرا دین دارا و جار زدن رسانه دشمن که اینم از دینتون شده نتیجه این روزا که طرف از دین بدش میاد و دیگه همچین آدمی که دینو یه نماد بد از همه بدبختیاش  میدونه،  که حتی ازش متنفر میشه و نمیره دنبالش بره و همچین آدمی وقتی  میزنه شبکه سه میبینه سمت خدا پخش میشه وانمیسته نگاهش کنه بلکه برعکس حتی طرفی که  اونقدر تنبل بوده که شاید تو جاش زخم بستر بگیره یدفعه مثل رعد و برق پا میشه تا کانال رو عوض کنه . تو چنین وضعیتی که دین نماده خیلی سخت افرادپیدا میشن که برن سمتش و قائدتا از  همه چیزایی که بهش ربط داشته باشه فرار میکنن مثل همین روزا که مردم میگن چرا اسم بچمو عربی بزارم !!!!! 

 سطح سواد جامعه رفته بالا درسته ولی این باعث شده مردم به راحتی مسائل دینی رو نپذیرن و با جهت دادن رسانه های انگلیسی و آمریکایی و اسرائیلی کل اسلام قبل اینکه بخوان بشناسنش میره زیر سوال و میشه نماد بد و کسی هم اینور نیست که بخواد این کارا رو ریشه ای حل کنه  چون قائدتا کار فرهنگی پدر مادر دار سخته و یهو کل صورت مساله رو حذف میکنن و اون به معنای حل شدنش نیست بلکه به معنای تلنبار شدنشه و میشه این که الان مجبورن همه چیزو سانسور کنن و همش بگن شما تحت رسانه های خارجی و فلانین یکی نیست بگه د آخه نوکرتم یعنی همش اونان یعنی نشد یسری بیان بگن بله ما هم اشتباه کردیم یا کم کاری کردیم و سعی میکنیم بهتر بشیم و جبران کنیم . بلکه تا چیزی بهشون گفته شد مثل بچه های لوس قایم شدن پشت دین و شهدا و... و با کاراشون از اینا یه نماد بد میسازن که مردم رو هم از خودشون هم از چیزای خوبی که بهشون پناه میبرن زده میکنه و میشن نماد.

تحلیل دادن برای بهتر شدن اوضاع این روزا هم برای مدیر و مسئول شده مسخره بازی چون انقدر نقد و تحلیل شنیدن که همه دیگه موندن چیکار کنن و به روش های هرچی پیش آید خوش آید عمل میکنن و تو این سیستم غلط همه داریم فقط مثل یه ماشین که پنچره و روغن سوزی هم داره زور میزنیم و دود میکنیم و انرژی مصرف میکنیم که بریم جلو و هم حال خودمون خراب میشه و هم آلودگی برای محیط درست میکنیم.

نتیجه من برای خودم این مفهوم جمله امام صادق علیه سلامه  که میگه به مسلمانی به زیاد نماز خوندن و روزه گرفتن نیست چرا که بهش عادت میکنی بلکه باید نگاه کنی به رفتار و راستگوییش اینکه امانت داره یا نه اینکه اگه کار اشتباهی میکنه وجودشو داره بگه ببخشید یا نه اینکه وقتی به جایی میرسه قیافه میگیره یا نه اینطوری شخص رو به اسم دین نمیزاری و میری سمتش و سعی میکنی بیشتر راجبش بخونی و بدونی.

یه چیز خوبی که مگفتم همیشه حالا نمیدونم خودم ساختمش یا از جایی شنیدم  یادم نیست اینکه تو اول آدم خوبی سر راه بقیه باش بعد از خدا بخواه آدم خوبی سر راهت بزاره. اینهمه حرف زدم آیا من برای عمل کردن به وظایفی که الان دارم یا بعدا خواهم داشت آمادم . جواب یه نه قاطعانس که یعنی بشین کارای خودتو بکن و خودتو تربیت کن تا اگه یکی گفت گر تو بهتر میزنی بستان بزن فقط در حد حرف نباشه حرفایی که زدم .و اگه بعدا ها این مطلبو خوندم و میخواستم از کسی نقد و انتقادی بکنم قبلش یه سوزن به خودم زده باشم که اگه نزدم به خودم بگم لطفا ساکت حق نظر نداری.

حقیقتا از کتابایی که این روزا خوندم شهدای  مدافع حرم خیلی مظلوم بودن که تو این شرایط رفتن . ولی یه چیزی رو ثابت کردن که تو این شرایط هم میشه به حقیقت رسید اگه حق جو باشی.

 

حالا خودمونیم این چیزا رو نوشتم ولی میترسم باز یه دیدی پیدا بشه فکر کنه من کسیم یا اگه منو نمیشناسه فک کنه واو چه با اعتقاد نه ولی میخوام یه نقل قول از شهید روح الله قربانی از توصیفش از تقوا بیارم که میگه (( چیزی که من از تقوا میدونم یعنی ایمان مستمر و عمل مکرر . آدم یه شب دو شب به جایی نمیرسه. باید ایمانت دائم باشه و عملت مداوم. اینکه یه شب بری هیئت و کلی گریه کنی ، بعدش انتظار داشته باشی نفس مسیحایی پیدا کنی ، اینجوری نیست. دو روز بعد میبینی تو منجلاب دنیا گرفتار شدی.)) منم تو این خط نبودم مثل خیلیای دیگه ولی الان واقعا تشنه دونستن زندگی این آدما و تشنه اینم که این عشقی که اینا داشتن چی بوده.و اینم بگم با توجه به تیتر منم مسجد نمیرم ولی اگه یه روز رفتم دوست دارم اگه یکی گفت چرا؟؟؟ شعور جواب دادن بهشو داشته باشم یا اگه بهم خندید و توهین و مسخره کرد اونقدر دلایل محکم داشته باشم که سست نشم چیزی که الان نیستم و متاسفانه بیشتر مسجدای این روزا هم اینطوری نیستن که اینطوری تربیتت کنن.